به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

کشف سرنخ هایی از تکامل انسانی در شامپانزه ها

تاریخ انتشار: ۲۷ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۳۸۴۱۹

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما ، پژوهشگران اخیراً در انجمن سلطنتی Open Science گزارش دادند، فرورفتگی ‌های روی سطوح سنگ ‌هایی که شامپانزه‌ها برای شکستن آجیل‌ ها استفاده می‌ کردند، تاریخچه ‌ای از نحوه استفاده حیوانات از ابزار و نحوه تغییر الگوها از یک نسل به نسل دیگر را در بر دارد. این داده ‌ها می ‌تواند بینش ‌هایی را در مورد روش ‌هایی ارائه دهد که فناوری ابزار سنگی مشابه میلیون‌ها سال پیش در میان انسان‌ها پدید آمده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دانشمندان سنگ ‌های مورد استفاده شامپانزه‌ها را در پارک ملی تای، در جنوب غربی ساحل عاج در غرب آفریقا بررسی کردند. اندازه‌ گیری‌ها و اسکن‌های سه ‌بعدی ابزارها الگوهای متمایزی از آسیب مربوط به نحوه استفاده حیوانات از سنگ‌ها را نشان داد.

این تیم سپس این نشانه‌ ها را با نشانه ‌های مطالعه قبلی که ابزارهای آجیل‌ شکنی را که شامپانزه‌ها در فاصله ۳۰۰ کیلومتری در منطقه بوسو گینه استفاده می ‌کردند، مقایسه کردند. اگرچه شامپانزه های گینه از ابزارهای سنگی خود برای همین منظور استفاده می کردند،  تفاوت در الگوهای آسیب به وضوح نشان می داد که کدام ابزار متعلق به کدام گروه است.

این مطالعه بر ابزارهای ضربه ‌ای که برای ضربه زدن یا کوبیدن استفاده می ‌شوند متمرکز بود. بیشتر تحقیقات باستان شناسی در مورد استفاده از ابزار روی فناوری بریدن متمرکز شده است که شامل ابزارهایی می شود که برای برش و قاچ زدن استفاده می شوند. با این حال، محققان بر این باورند که ابزارهای ضربی احتمالاً اول بوده اند.

توموس پروفیت (Tomos Proffitt) پژوهشگر ارشد این مطالعات و باستان شناس موسسه انسان شناسی تکاملی ماکس پلانک در لایپزیگ، آلمان گفت: مطالعه جزئیات نحوه استفاده شامپانزه ها از ابزارهای ضربی امروزی به محققان کمک می کند تا رفتار هومینین ها را از ۲ میلیون سال پیش بهتر درک کنند. پروفیت گفت که انسان‌ ها در آن زمان می دویدند و چیزهایی را بریدند، اما مشابه شامپانزه‌ها، احتمالاً آجیل‌ها را نیز می ‌شکستند.

این تیم تحقیقاتی وزن و طول هر دو سنگ چکش و سندان مورد استفاده شامپانزه ها را اندازه گرفتند. آنها همچنین صدها عکس از هر دو نوع ابزار گرفتند و آنها را به مدل های سه بعدی تبدیل کردند. این نقشه‌ های دقیق به دانشمندان این امکان را می ‌داد که الگوهای آسیب روی سنگ ‌ها را تجسم کرده و کمیت شناسی کنند.

محققان دریافتند:سنگ چکش و سندان از جنبه های کلیدی با هم تفاوت دارند. به عنوان مثال، شامپانزه های گینه ای از سنگ های چکشی استفاده می کنند که بسیار کوچکتر از سندان آنها هستند. دهانه های مهره شکن سنگ چکش در وسط یک یا هر دو طرف ابزار قرار دارند.

یافته های این مطالعه نشان داد: الگوهای آسیب روی سندان ها و سنگ های چکش در گینه به طور قابل توجهی با نمونه های ساحل عاج متفاوت است. پروفیت خاطرنشان می کند که این تفاوت ها احتمالاً از تفاوت در دسترس بودن سنگ و انواع آجیل های ترک خورده ناشی می شود. به ‌رغم این تفاوت‌ها، سندان‌ها در هر دو محل دارای دهانه ‌های عمیق‌تر و شیب‌دارتر از سنگ‌ های چکش مربوط به خود بودند.

پروفیت در پایان گفت: معانی فرهنگی مشابهی در ابزارهای سنگی به جا مانده از اجداد باستانی ما رمزگذاری شده است. او افزود: هر ابزار سنگی که تا به حال انسان یا انسان نماها استفاده کرده اند، هنوز در طبیعت وجود دارد. در همین راستا، هر ابزار سنگی که  شامپانزه استفاده می کنند، قطعا قبلا اجداد انسان از آن استفاده می کرده اند.

شرح کامل این مطالعه در مجله تخصصی Royal Society Open Science منتشر شده است.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: شامپانزه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۳۸۴۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از کوره‌های آتشین تا نوک تیز؛ مدادها چگونه ساخته می‌شوند؟

شاید به نظر یک ابزار ساده بیاید اما پشت ساخت هر مداد معمولی، فرآیندی پیچیده از ترکیب منابع طبیعی و نبوغ انسانی نهفته است. سفری که از درون معادن آغاز و در انتها به یک ابزار هنری و آموزشی در دستان مصرف کنندگان می انجامد.

به گزارش ایسنا، به نقل از روزیاتو، هسته اصلی هر مداد از مخلوطی از گرافیت ساییده شده و گل رس تشکیل می شود. نسبت گرافیت به رس، سختی مداد را تعیین می‌کند. گرافیت بیشتر، مداد نرم‌تر و تیره‌تری را می سازد. این مخلوط پس از رقیق شدن با آب، به شکل میله‌هایی درآمده و در کوره‌های آتشین پخته می‌شود تا به هسته سفت و محکم تبدیل شود.

در همین حین، چوبی برای پوشش بیرونی مداد آماده می‌شود. چوب سدار به دلیل نرمی و عطر دلنشینش انتخاب شده است. تخته‌های چوبی در تکه‌های باریک اره می‌شوند و سپس در وسط هر قطعه، شیاری برای قرار گرفتن هسته گرافیتی ایجاد می‌گردد.

پس از قرار دادن هسته در میان دو تکه چوب و چسباندن آنها به یکدیگر، مجموعه به شکل مداد درآمده و مرحله شکل دهی نهایی آغاز می‌شود. در این مرحله، مداد به فرم شش ضلعی درمی‌آید تا از لغزش آن در میان انگشتان جلوگیری شود.

بعد از رنگ آمیزی مدادها، یک سر آنها با حلقه فلزی کوچکی که پاک‌کن را در جای خود نگه می‌دارد، تزئین می‌شوند و سر دیگر آنها با دستگاه تیز کن، برای نوشتن آماده می‌گردند.

در تمام مراحل، کنترل کیفیت دقیق صورت می‌گیرد تا از عیب چوبی، مشکلات هسته گرافیتی و ناهمواری مراحل مختلف جلوگیری شود. تنها مدادهای بی‌نقص، وارد مرحله بسته‌بندی شده و از آنجا برای فروش به فروشگاه‌ها ارسال می‌گردند.

مداد ساده، حاصل یک فرآیند پیچیده است که بر پایه ترکیب منابع طبیعی و نوآوری های انسانی بنا نهاده شده است. حاصل این فرآیند، ابزاری است که در تعامل با نبوغ هنرمند یا دانش آموز، بی نهایت ایده و پیام جدید خلق می‌کند.

انتهای پیام